Aleksander Tarnawski urodził się w Słocinie w powiecie rzeszowskim. Szkołę podstawową i gimnazjum ukończył w Chorzowie. Na studia wyjechał do Lwowa, jednak w trakcie drogi zastał go wybuch II Wojny Światowej.

By uciec przed wojną wyjechał do Drohobycza, gdzie został zatrzymany przez sowiecką policję. Po zwolnieniu trafił do węgierskiego obozu dla uchodźców. Dzięki pomocy polskiego konsulatu dotarł do Francji i został przydzielony do 1 Pułku Piechoty 1 Dywizji Grenadierów. Po klęsce Francji przeszedł pod dowództwo brytyjskie i otrzymał przydział do Szkoły Podchorążych.

Kapral podchorążych i podporucznik

Po jej ukończeniu awansował na kaprala podchorążych. 1 marca 1944 roku został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem. Skok do polski wykonał w nocy z 16 na 17 kwietnia 1944 roku w ramach operacji „Weller 12. W maju przydzielony został do Podokręgu AK Nowogródek. Natomiast przydział otrzymał do 3 kompanii VII batalionu 77 Pułku Piechoty AK por. „Lwa". Pełnił tam funkcję oficera 3 kompanii. Po operacji „Ostra Brama" przebywał w grupie ppłk. Janusza Szlaskiego. Został czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Po II Wojnie Światowej kontynuował swoją edukację na Politechnice Gliwickiej, na wydziale chemii. Przez wiele lat był pracownikiem naukowym Politechniki Śląskiej, a także pracował w Instytucie Tworzyw Sztucznych i Farb. Jest autorem wielu artykułów na temat chemii nieorganicznej oraz wielu książek z dziedziny chemii.

Źródło: defence24.pl